Miodem pitnym nazywamy tradycyjny napój alkoholowy, który pochodzi głównie z takich państw jak Litwa i Polska. Historia tego alkoholu sięga średniowiecza, kiedy to produkcją tego alkoholu zajmowało się przede wszystkim duchowieństwo i odpowiednia grupa osób.

Produkcja miodu pitnego odbywa się w wyniku fermentacji brzeczki miodu pszczelego. Dzięki swoim wyjątkowym właściwościom uznawany jest za doskonały rozgrzewający wyrób leczniczy. Z chwilą wejścia Polski do Unii Europejskiej udało się zarejestrować miody pitne jako Gwarantowaną Tradycyjną Specjalność. Zatwierdziła to Komisja Europejska, która zajmuje się wprowadzaniem tego typu nazewnictwa dla szczególnie chronionych specjałów w danym kraju. Z miodem pitnym związane są specjalne pojęcia takie jak miodosytnictwo, które dotyczy samej produkcji tego trunku. Miodosytnia to z kolei budynek, w którym dochodzi do produkcji miodu pitnego. Można rozróżnić kilka rodzajów miodów pitnych.

Jednym z podstawowych rodzajów są półtoraki, dwójniaki, trójniaki i czwórniaki. Biorąc pod uwagę proces produkcji tego napoju alkoholowego należy wyróżnić miody sycone i miody niesycone. Miody pitne znane są również z tego, że są wytwarzane z wykorzystaniem licznych dodatków dzięki czemu wyróżniamy miody korzenne, a także wina miodowe. Miód jest tradycyjnym wyrobem pszczelarskim w takich krajach jak Polska czy Litwa. Wśród najmocniejszych miodów pitnych wyróżniamy półtoraki, które dojrzewają leżakując od ośmiu do dziesięciu lat. Trójniaki leżakują od 1,5 roku do lat czterech.